السلام علیک یا باران

برقا خاموش میشن..من میمونم و حسرت! روضه خوان شروع میکنه به زمزمه کردن "السلام علیک..."
دختر پشت سریم زار زار گریه میکنه..من ولی نه! برمیگردم طوری میشینم که قبله بازوی راستمه! و روبروم پنجره های بلند و غمگینِ دیوارِ روبرو...پشت پنجره ها، درختهای کاجِ بلند و کوتاه جا خوش کرد و خیلی دورتر نور ماشینایی که دارن از چمران میرن پایین از لابلای کاجا رد میشه و میگذره!
انگار اینجایی که من نشستم جایی دور از همه ی دنیا باشد و چمران، شروعِ تمامِ هیاهوهای خسته کننده...
دستِ من نیست که اشکام امون نمیدن درست و حسابی صحنه ی مورد علاقمو نگاه کنم...دستِ من نیست چون حرف دارم امشب! روضه خوان داره ادامه میده" اجازه میخوام از صاحبِ مجلس، ببخش مارو برای...." 
چندسالِ دیگه قراره طول بکشه؟! چندسال باید هر هفته بیام اینجا و آرزو کنم این شب، شبِ آخر باشه؟ همه چیز همینجا تموم شه! خسته ام از آرزوهایی که برای برآورده شدن نیستن! خسته....
برمیگردم رو به قبله.نمیفهمم روضه خوان چی میگه! فقط اشک... یجوری که انگار خلق شدم برای گریه کردن...یجوری که به قول ریحان "فکر میکنم این گریه دیگه هیچ وقت بند نمیاد" یجوری که انگار سرِ یه دمل چرکی باز شده و حالا حالاها قرار نیست بسته بشه
روضه خوان باز" اون لحظه ای که حسین علیه السلام از روی اسب داشت میفتاد گفت خدایا حسین راضیه".....از رضایتت یکمم به من میدی حسین؟
روضه خوان آروم شده.داره از مردی میگه که با دیدن یه میوه فروش که تمام سرمایشو پای میوه های خراب داده یوده و گریه میکرده یاد خودش میفته که جوونیش همینطوری داره میره و امام زمانش....
جوونیِ منم رفت آقای ندبه ها....گرچه به هیچ دردیت نمیخورد! رفت پایِ بازیای دنیا و فتنه شدنا....

وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ
خداوند به مسلمانان هشدار میدهد که مواظب باشند علاقه به امور مادى و منافع زودگذر شخصى پرده بر چشم و گوش آنها نیفکند و مرتکب خیانت‏هایى که سرنوشت جامعه آنها را به خطر میافکند نشوند...

"خیانت" به سرنوشت جامعه! یاد حرف حاج آقا پناهیان میفتم بی اختیار! "هرگناه حق الناس کل مردمو میندازه گردنتون چون باعث شدین یکم اومدن امام زمانشون به تاخیر بیفته"
فتنه شدیم و خیانت کردیم و نیامدی حضرتِ ماه....نیامدی...
چققققدر حالم خوب نیست.....

+داری به یک فرات بدل میکنی مرا
مضمون صد شریعه غزل میکنی مرا
من عمق بی کسی تو را درک میکنم
وقتی شبیه مشک بغل میکنی مرا
پیش تو هیچ مشکلی آنقدر سخت نیست
در ظرف چند ثانیه حل میکنی مرا
اینقدر در مدار خودت دور من مگرد
داری در این مدار ، زحل میکنی مرا
صبح است ساقیا و تو آیا به یک نگاه
مهمان دو پیاله عسل میکنی مرا؟